woensdag 2 november 2011

Geen grijze muizen in het rolstoeltennis

Het is tegenwoordig niet zo eenvoudig de kritiek van menig tennisjournalisten te negeren over het huidige vrouwentennis. Ze hebben niet alleen bijna identieke namen, looks, enz. Ze kreunen ook allemaal even luid en brengen weinig of geen variatie in hun spel. Je kan hen gelijk geven of deze stelling verwerpen, smaken verschillen nu eenmaal.

Waar we het wel over eens zullen geraken is dat het rolstoeltennis beschikt over een sterk gevarieerd deelnemersveld. We kunnen zelfs zo ver gaan te beweren dat geen enkele rolstoelspeler gelijk is. Hun voorgeschiedenis en het effect van hun 'handicap' op hun spel maakt elke speler uniek.
 
Sommigen zijn door een ongeval, ziekte of reeds van bij de geboorte in een rolstoel komen te zitten. Er zijn er zelfs die nog in staat zijn zich zonder hun rolstoel te verplaatsen maar dit tijdens het sporten absoluut niet meer kunnen. Voordat men op het Wheelchair Tennis Circuit van de ITF (International Tennis Federation) toernooien kan spelen moet men een vrij streng toelatingsprocedure doorlopen.

Je hoort wel al eens in de wandelgangen dat er sommigen bevoordeeld zijn maar uiteindelijk heeft ieder zijn of haar reden om zich op het rolstoeltennis te concentreren. Een stap verder of extremer hebben we dan nog de Quads, deze mensen hebben een beperking die hen verhindert op het niveau van het rolstoeltennis te spelen. De meest opmerkelijke speler is zeker Nick Taylor, deze man heeft zelfs de toelating gekregen om met een elektrisch aangedreven rolstoel te spelen.

Bij de vrouwen is er wel een jarenlange dominantie van de Nederlandse Esther Vergeer, zij is niet enkel binnen het rolstoeltennis een icoon, ze overstijgt haar sport en organiseert het hele jaar door clinics, lezingen en interviews over haar sport. Een echte ambassadeur voor de sport. Zij speelt vandaag in Amsterdam haar eerste poule-match aan de zijde van Sharon Walraven tegen onze landgenote Annick Sevenans en haar Nederlandse partner Marjolein Buis.

Later op de dag zal Annick haar eerste blog in het Engels posten. We wensen haar in elk geval veel succes vandaag in haar eerste match in het Frans Otten-stadium!

1 opmerking:

  1. Het is jammer dat het rolstoel tennis niet de aandacht krijgt die het verdient. Zins enige tijd volg ik het rolstoeltennis. Wat mij is opgevallen is dat ik de rolstoel al snel ben vergeten. Ik zie een prachtige sportwedstrijd, met hele fanatieke sporters. Geweldig om te beleven.

    Gr Nico (Zwolle NL)

    BeantwoordenVerwijderen